Na mijn eenmansmanifest op het Plein van Den Haag, waar ik zowel met Mark Rutte, Thierry Baudet en Hugo de Jonge het woord had gevoerd, was ik redelijk voldaan terug naar het thuisfront gegaan. Ik had niet de pers gehaald, maar voor mijn gevoel had ik zeker invloed gehad, op deze hoge heren die ineens aan het roer stonden van mijn eigen persoonlijke leven en dat van vele anderen. Het roer, wat mij betreft echt snel om moest.

Want ook al ik vind het zonder meer heel erg wat er gebeurd en heb ik echt hart voor alle mensen, ben ik wel stellig van mening, dat we ons zelf op deze manier heel veel extra pijn doen. Maar wat het lastig maakt, is dat je met je tegengeluid meteen in een hokje wordt geplaatst.
“Oh, vind je het niet erg dat al die mensen dood gaan? Wil je dan dat er meer mensen dood gaan? Hoe durf je! Wat als je eigen Oma op de IC belandt?! Dan piep je wel anders!”
Dat is de feedback, die ik al heel vaak heb gekregen als ik me fel uitstreek over de corona maatregelen die er nu gelden. En ik kan ook heel goed begrijpen dat dit gebeurd. Want als ik echt alleen afga, op wat de media mij doet geloven, dan is het inderdaad helemaal terecht dat we met elkaar in deze vrijheid beperkende lock-down zitten. Ik zie angstige beelden, van mensen in witte pakken, met maskers op. Ik zie dode mensen afgevoerd worden. Ik zie mensen aan beademingsapparatuur snakken naar lucht. Het is allemaal heel ernstig en het maakt me bang. Sterker nog, als ik deze beelden goed op me laat inwerken, dan zou ik acuut pleiten voor een volledige lock-down. Alles op slot doen, net als in Spanje en Italië.

Als ik op straat mensen lukraak vraag of ze iemand kennen die corona heeft, is het antwoord vrijwel altijd nee.

Vervolgens pak ik een warme kop thee en terwijl ik er een slok van neem, vervliegt de angst die door mijn lijf is gaan woeden, al weer heel snel. En dan denk ik nog eens. Klopt dit echt allemaal wel? Zijn deze beelden echt representatief, voor wat er momenteel op een wereldschaal gaande is? Of wordt er een vergrootglas op gelegd? Of wordt er zelfs met een ruimte telescoop naar het probleem gekeken? In mijn eigen familie komt de ziekte niet voor. En als ik ze vraag of ze iemand kennen die corona heeft, dan is het antwoord nee. En mijn moeder werkt zelfs in de zorg. En mijn opa zit in een verzorgingstehuis. En ook als ik op straat mensen lukraak vraag of ze iemand kennen die corona heeft, is het antwoord vrijwel altijd nee. En diegene die wel iemand kent, kent dan met name mensen met ‘milde klachten.’ En ja, je hebt ook de mensen die er wel veel last van hebben of zelfs met overlijdens te maken hebben. Maar dit zijn meestal ook mensen die toch al een kwakkelende gezondheid hadden. En bovendien is deze specifieke groep de afgelopen weken volop in de belangstelling geweest. Dus hoe groot is het probleem nu daadwerkelijk?

Demonstreren voor mijn vrijheid

Het was één van de redenen om afgelopen dinsdag 28 April, nogmaals te gaan staan voor mijn vrijheid, nabij het Binnenhof van Den Haag. Er stond namelijk een vrijheidsdemonstratie gepland die dag, die ronde ging op social media. Veel verwachtingen had ik niet, maar als er een paar honderd man op af zouden komen, dan zou er ook zeker wat pers bij aanwezig zijn. En ik had een goede en terechte boodschap, waarvan ik vond dat meer mensen moesten weten.

Nadat ik op de motor was gearriveerd in het centrum van Den Haag, zag ik de eerste strijders de poort van het buitenhof binnengaan. Ik deed vervolgens mijn rood, wit, blauw schmink op, trok mijn oranje tulband over mijn hoofd en deed mijn spandoekpak aan. Ik liep richting de poort van het Buitenhof, waar ik tegen werd gehouden door een agent.
“De demonstratie is de andere kant op.”
Ik vond het vreemd dat ik niet gewoon kon doorlopen. Dit kon een week eerder wel gewoon. “Maar ik kan toch wel doorlopen? Ik loop hier alleen.”
“Nee, je kan niet doorlopen helaas. Je komt om te demonstreren, dus dan mag je de hoek om, richting het Plein.”

Eenmaal op het Plein, zag ik een clubje mensen bij elkaar staan. Er stond van alles wat. Anti-lock-down protesters, waar ik mezelf ook onder schaar, de aluhoedjes tegen 5G, een groep waar ik minder mee heb, zeker omdat ze worden gekoppeld aan die idioten die steeds die zendmasten in de fik zetten, de anti-vaxxers, tegen het inenten van gezonde mensen, iets wat ik wel kan onderstrepen en zeker ten aanzien van corona, want ik word liever gewoon een keer ziek. Maar laat iedereen wel daarin zijn eigen keuze maken, ook al geloof ik dat een vaccin tegen corona ook niet ‘de redding’ zal zijn waar we op wachten. En dan heb je de sterk gelovigen nog, die alles wat er gebeurd, ter verantwoording leggen bij Onze vader die in de Hemelen zijd. Een groep die ik ergens ook wel goed snap, alleen snappen ze mijn definitie van God weer niet. En dan heb je nog de complotdenkers, die denken dat er een verband is tussen 5G, corona en wat er toevallig morgen weer hot item in het nieuws is. En dan zullen er ook nog weer groepen zijn die ik al heb genoemd, die zowel complotdenker, als een groepering zijn. Anyway, ik stond die dag gewoon voor mijn vrijheid, die ernstig in gevaar is. En voor ondernemend Nederland. En dus niet omdat ik in een complot geloof, maar omdat ik heel sterk van mening ben, dat onze overheid momenteel de plank totaal mis slaat en ik me voor het eerst in 35 jaren op planeet aarde geroepen voel om hier iets tegen te doen.

Overheid word wakker!

Ik zag iemand staan met een microfoon en een mobiele speaker. Hij was aan het rappen. Ik kon alleen niet verstaan waarover. Ik vroeg hem om even zijn microfoon vast te houden, waarop hij deze meteen in mijn handen drukte. Ik zag de groep voor me. Dit was mijn moment. Bang was ik niet.
“Mensen, er is massaal angst gezaaid! Er zijn een paar hele enge beelden in de media geweest, maar dit beeld klopt niet voor ons allemaal! Ahoy is leeg! De IC loopt leeg! Mensen, zoveel is er relatief gezien helemaal niet aan de hand! We leven alleen maar in angst met elkaar! En voor wat? Dit virus verspreidt zich niet heel anders als de normale griep! In 2018 stierven er wel 10.000 mensen aan een gewone griepgolf! Alleen al in Nederland! We hebben genoeg in angst geleefd met elkaar! Het mag echt een keer stoppen! Er hoeft niet langer een taboe op de dood zijn! Dit was hiervoor ook niet het geval! Het mag gewoon een keer genoeg zijn! Overheid, word wakker!”

Het had een weergaloos effect op de menigte. Iedereen juichte. Iedereen schreeuwde op een gegeven moment mee.
“Word wakker! Vrijheid!! Overheid word wakker! Vrijheid! Vrijheid!”
Het was een heerlijk gevoel. Ik weet al langer dat ik het podium op wil, maar nu wist ik het zeker. Er kwamen verschillende mensen naar me toe die me vertelden dat ik het heel goed deed. Ik had een stem en die werd gehoord en begrepen door de mensen aldaar. Het voelde lekker om weer zo onder de mensen te zijn. Na een 1,5 maand isolatie, word je er ook weer even aan herinnerd wat het is om weer gewoon mens te zijn.

De economie bloedt leeg

Na mijn voorbeeld, volgden er meer mensen die op stonden en hun zegje deden. Al met al, ontstond er best een leuk sfeertje en stond al snel de media op de stoep. Er kwamen verschillende persleden op me af, waaronder de telegraaf en later ook de NOS. Ik zag dit als hét moment, om iedereen in de Nederlandse huiskamer te vertellen, dat we met deze lock-down totaal verkeerd bezig zijn.
“Luister, er zijn 2 miljoen kleine zelfstandigen die op dit moment in zak in as zitten. De economie bloedt leeg. Ouderen kwijnen weg in eenzaamheid. Jongeren hebben geen toekomst meer. Huiselijk geweld neemt alleen maar toe. Op de lange termijn zullen er steeds meer psychologische klachten onder de mensen komen. Kijk, ik vind het goed dat je kwetsbaren beschermd, maar een gezonde groep mensen isoleren is gewoon waanzin. De maatregelen gaan veel te ver en staan niet in verhouding, met de gevolgen op korte, maar zeker ook op lange termijn. En daar komt bij dat het helemaal niet te bewijzen is, dat zo’n lock-down echt werkt. Kijk naar landen als Zweden en Noorwegen. Het ene land in lock-down en het andere niet. En de sterfte cijfers verschillen amper. Ik vind het goed dat de overheid adequaat heeft gereageerd, maar het wordt nu echt tijd dat de rem er af gaat, om te voorkomen dat de volksgezondheid en de economie anderzijds te veel te lijden heeft.”

Politie beëindigt demonstratie

Na een paar uurtjes leek ons kleine en ergens ook schattige protestje aardig in te dammen. Bovendien was het protest nooit officieel aangekondigd en daarmee dus illegaal. De politie en Marechaussee verzocht ons dus met stevige toon, weg te gaan. Dit tot frustratie van sommige demonstranten, die vonden dat ze hun vrijheid zo nog een keer kwijt raakten. Ik deed maar wat er gezegd werd. Ik wist toch al dat het zo zou eindigen. Maar samenkomsten van mensen zijn momenteel überhaupt niet toegestaan, dus een officieel protest was toch nooit goed gekeurd. Het was de reden geweest waarom ik een week eerder mijn eenmansprotest had gehouden, want alleen demonstreer je niet.

Die avond ging ik naar mijn stacaravan, die ik gekocht had omdat ik onlangs toch een campingbaas bereid had gevonden om me op te vangen. Ik kwam namelijk recentelijk uit Duitsland, waar ik voor een skiseizoen had gewerkt als kok en ik momenteel geen vaste woonplek heb. Maar er was natuurlijk geen camping open, en alle sanitaire voorzieningen waren vanwege de maatregelen dicht. Maar in deze stacaravan was een w.c. aanwezig en ik kon me wassen in een grote metselton. En dat ik vooralsnog geen vaste gast was, dat nam hij maar voor lief.
“We moeten elkaar ook maar een beetje uit de brand helpen zo af en toe,” aldus de campingbaas.

De media bepaalt wat wij weten

Eenmaal daar, keek ik bijzonder nieuwsgierig op mijn telefoon naar de nieuwsberichten die waren gewijd aan ons bijzondere protest van vanmiddag. Maar het werd slechts afgeschilderd als een illegaal protest, op tijd gestopt door de politie en neer gezet door een stel dwazen en complotdenkers, die geen 1,5 meter afstand tot elkaar hielden. Dat was wat de media er over kwijt wilde. Ik vond het onvoorstelbaar. Had het dan helemaal geen zin gehad? Dit is toch een zeer belangrijk tegengeluid, wat ook gehoord moest worden? Een mening van het volk? Die kan je toch niet ondergesneeuwd laten?

Terwijl ik weer een slok van mijn thee nam besefte ik me iets heel fundamenteels. Die media, die verantwoordelijk is geweest, voor het massale verspreiden van angst, is nogal bepalend voor wat wij weten. Waar wij over praten. Wat wij denken. Maar diezelfde media, pleegt een gigantisch censuur, op welke boodschap het publiek bereikt. Want het beeld wat deze media heeft neergezet ten aanzien van ons terechte protest, is niet het beeld wat er die dag heerste. Die dag stond in het teken van onze vrijheid, die ernstig in het gevaar is. Die dag stond in het teken van alle kwetsbaren, die niet meer over hun eigen lot mogen beslissen. Op die dag namen we het op voor vele hardwerkende ondernemers en ook studenten, die nu gigantisch in de problemen komen. Ja, die dag namen we het op voor het landsbelang van vele miljoenen, dat nu totaal lijkt te ontsporen, voor nog geen 80 ouderen die dagelijks op de IC belanden. Die ouderen die we ook prima kunnen beschermen zonder onszelf zo onvoorstelbaar veel pijn te doen.