“Ik had een taartje gehad die voor het grootste gedeelte nog aan mijn mondhoeken kleefde. Althans, dat zag ik terug op de foto die toen van me was gemaakt. De vroegste herinnering die ik zonder foto terug kan halen, was dat ik samen met mijn ouders, oom en tante naar Center Parcs ging. Zodra ik voor het eerst het azuurblauwe water zag, sprong ik zo zonder blikken of blozen het diepe in. Ik kon niet zwemmen of praten, maar ik wilde gewoon die sprong maken. Ik wist dat ik eigenlijk eerst redding bandjes om moest, maar het feit dat ik ze nog niet droeg, trok me nou juist. Ik trapte en sloeg behoorlijk tekeer in het water en kreeg flink wat binnen. Ineens voelde ik dat er iemand mij het water uit trok. Het was mijn Oom. Zodra ik weer kokhalzend op de kant stond, leken mijn vader en moeder erg geschrokken. Maar mij deed het niets. Ik had het zo spannend gevonden, dat de kick die ik kreeg van het springen zelf niet in verhouding stond met het offer dat ik had gemaakt door feitelijk bijna te verzuipen.”
Zou je graag meer van Jan Hendrik willen lezen? Zijn debuutroman Pispaal is nu verkrijgbaar. Een boek over o.a. thema’s als schaamte, pesten en seksuele ontwikkeling. Subscribe op www.janhendrikcreations.com/auteur en je krijgt een gratis exemplaar toegestuurd!
