Ik was gestopt in Albufeira. Een toeristische badplaats aan de zuidkust van Portugal. Ik liep een kroegje in en bestelde een pilsje bij de barman. Het bleek een Nederlander te zijn en we raakten in gesprek. Hij runde de kroeg samen met een compagnon. Hij was jarenlang straatartiest geweest, maar had de hoop op wereldfaam inmiddels opgegeven. Hij had ingezien dat hij ook een fijn en onthaast leventje kan hebben, gewoon als kroegbaas, samen met een lieve Portugese vrouw.
Het waren de dagen voor kerst. Alles zou sluiten, want elke Portugees gaat naar zijn familie. Maar waar ging ik heen? Ik vond een goedkoop familiehotel ergens buiten de stad. Ik kwam er andere eenzame zielen en dromers tegen. Twee heren die de drukte van Londen achter zich hadden gelaten, om het hier aan de prachtige rotskusten van de Algarve te gaan maken. Een Brit die voor de kerst maar had besloten ergens in zijn eentje te gaan kamperen, omdat hij in zijn hoofd dan minder eenzaam was, als al die voorgaande keren. Maar gelukkig was het nog niet kerst zelf en speelden we samen poker, lachend en gemeend, tot ver na klokslag elf.
Het was tijd om terug Spanje in gaan. Via het prachtige natuurreservaat Doñana, deed ik Sevilla aan. De stad van de Flamengo. Een mooie stad. Een gezellige stad. Een stad die langzaam maar zeker haar hart voor me opende. In het hostel sprak ik een jonge vent uit Zwitserland. Hij was een jaar geleden op zijn fiets vertrokken en was van plan de vier meest uiterste hoeken van Europa te bereiken. Hij had er inmiddels al zo’n 5000 kilometer opzitten. Hij was eerder vertrokken met zijn vriendin, maar uiteindelijk is hij toch alleen verder gegaan. Ook was de relatie daardoor gestopt. “So this must be a big adjustment for you then..” “Yeah, it is. But I really enjoy my freedom again. But it has been a lot lonelier though..”
Er waren wat andere hostelpeeps die vonden dat een vrij leventje het beste leventje was, wat je maar kon hebben. Wat had je nu werkelijk aan een relatie? Ik ging daar uiteraard graag tegenin. “I value being in a relationship with someone else. You have the chance to grow and learn a lot about yourself, through the eyes of another person. See it like this. You can either go wide, or deep. Traveling is a wide experience. You’re constantly meeting others. Seeing new things. But you’re staying at the surface, more or less. So sometimes you want to have a deeper experience. Get to know someone, without repeating the same story over and over again. Longterm relationships are perfect for that.” Het bleef even stil. “I’ve never looked at it like that before,” zei de fietser.
Later kreeg ik nog een bijzondere ontmoeting met een dame uit China. Ze was bepaald niet schuchter. “I will forever change your perspective on Asian girls,” zei ze. “You have to understand, that we Asians travel a lot. We are making the effort to be outside of our comfort zones. So why do you think we do that? Yeah, I know most of the Asians you meet are shy. But that’s just because they haven’t learned to be confident with themselves. Well, I’m telling you, I am beautiful and I’m ready to experience the world..” We deelden een gemeende blik. Ik was diep onder de indruk van haar. Ik vroeg haar mee voor tapas en wijn.
Op een terras van het befaamde uitgaansgebied Alameda de Hércules, vertelde ik haar waarom ik was gefascineerd door religie en oude bouwwerken, iets wat ze niet echt begreep. “It’s where we come from. It’s our cultural heritage. We can’t just throw it away like that. But you have to change your mindset, in order to appreciate it. I mean, you can think about all the worse things that happened in the Catholic church. But that hasn’t anything to do with the faith. You can still talk to a priest and have an actual experience. You can still walk into a cathedral, and have an otherworldly feeling. But you have to let go of all, what it conditioned. If you can truly do that, that you’ll be able to see everything, in a whole new light.”
Ze keek me aan, met een schijnbaar diepe indruk die ik op haar achter had gelaten. Ook zag ik dat het kwartje nog niet helemaal was gevallen. Er schoot me iets te binnen. Ergens had ik haar dit verteld, omdat ik graag indruk op haar wilde maken. Ik had het feitelijk ter plekke bedacht. Ik vervolgde mijn verhaal. “But what if I’ve told you, that I just made all of this up, just to make an impression on you..” Ogenblikkelijk veranderde haar houding. Haar schouders gingen hangen en haar gezicht trok weg. “Do you see, what just happened? You changed your perception of me, right then and there. Toen schoten we beide in de lach en was ik weer de jongen, die ze zo graag zag..
Wil je graag vaker dit soort verhalen lezen? Vergeet dan niet mijn pagina te liken. Ook bied ik op dit moment mijn debuutroman Pispaal GRATIS als download aan. Het gaat over mijn opgroeien in Oost-Groningen, een plek waar ik niet altijd even goed aardde en me vaak heb verbaasd over het feit dat ik bij niemand terecht leek te kunnen, met mijn meest intieme vragen. Ik heb het zo eerlijk en echt mogelijk op geschreven, telkens vanuit het perspectief van de leeftijd die ik toen had. Interesse? Laat dan je email achter op: www.janhendrikcreations.com/auteur
